Üniversite yıllarımda Ankara Nazım Hikmet Kültür Evinde izlediğim Chaplin, Güney filmlerinin ve bazı toplumcu filmlerin; bugün bir sinemasever olmamdaki katkısını yadsıyamam. Nazım Hikmet Kültür Merkezi’nin binbir fedakarlıkla kotardığı ilk film olan “Devrimden Sonra”ya iyi film olmamış desem nankörlük mü yapmış olurum? Benim bu beğenmeme durumum bazı biçimsel özelliklerden kaynaklanıyor, yoksa “Devrimden Sonra” çok doğru bir film bana göre. Türkiye’de sosyalit devrimden sonra yaşanabilecekler altı farklı skeçle anlatılmış filmde. Ben bazı skeçleri gerçekten yaratıcı ve ilgi çekici buldum ama bazılarını da inandırıcılıktan uzak buldum. Senaryoda bazı tiyatral, didaktik zayıflıklar gözlemledim. Şu yazıyı okursanız, filmin asıl amacının insanlara sosyalizmi tartıştırmak olduğunu öğrenirsiniz. Yönetmen Mustafa Kenan Aybastı’nın da röportajında filmle ilgili niyetler ve bu niyetleri gerçekleştirme uğrunda karşılaşılan zorluklar gayet açık bir şekilde anlatılıyor. Umarım bu önemsiz hatalar giderilir ve bu NHKM’den gündem yaratıcı iyi filmler çıkar. Bu ekonomik ortamda zor gibi gözükse de neden olmasın demekten kendimi alamıyorum. Sosyalistler için her şey gibi sinema yapmak da çok zor ve büyük fedakarlıklar gerektiriyor. Bu fedakarlığı en hakkıyla verbilecekler de onlar.
