Ben aslında ilk görüşte aşka inanırdım hep. Yani birden başlayan aşklar…Uzun zamandır birbirlerini tanıyan insanların birliktelikleri bana bir “proje” gibi gelirdi. Fakat artık benim de böyle bir ilişkim var. Çay adlı içecekle birbirimizi uzun zamandır tanımamıza rağmen son yıllarda başlayan tutkulu bir ilişki içerisindeyiz.
Önceden çayı sadece kahvaltılarda içerdim. Dört yıl öncesine kadar aklıma gelip de bir demlik çay demlemişliğim yoktu. Hatta kahvaltıda yeme işlemi bitince kupada kalan çayı dökerdim. Hiçbir tat almaz, sevmezdim yani.
Birileri bu durumun üniversite öğrencisi olunca geçeceğini söyledi. Üniversite hayatım boyunca kantinden durup dururken bir bardak çay aldığımı hatırlamıyorum. Sonra aynı kişiler bu durumun öğretmen olunca geçeceğini söylediler. Orada da durum aynıydı. “Askere gidince seversin”. Cık! Semih‘le ev arkadaşı olunca seversin çünkü kendisi her gece iki üç demlik içiyordu. Yine olmuyor, bir türlü çayı sevemiyorum.
Dört beş sene evvel bir gün bir yerde çay geldi ve ben hiçbir şey tasarlamadan şekersiz içtim o çayı. Ondan sonra olan oldu. Çay dini bana tebliğ edilmiş oldu ve ben o gündür çay dininin bir radikaliyim.
Tutkulu ilişki böylece başlamış oldu. Oysa yıllardır birbirimizi tanıyorduk. Artık her teneffüs içiyorum. Akşamları evde kendime de demliyorum. Her akşam değil ama demledim mi o demliği bitiriyorum. Yanında en çok Browni Intense, Eti Negro veya Hoşbeş seviyorum.
Resimdeki çayı yani Çaykur’un Tirebolu 42 No’lu çayını da yeni keşfettim. Bana göre en iyisi bu. Gerçekten sol şeridi kapatmış bir tadı var. Bu arada bergamot falan sevmiyorum.
Son olarak da Türkiye halkının çay demlemeyi bilmediğinden bahsetmek istiyorum. Çayı soğuk suyla ıslatmayarak kavrulmasına ve kötü kokmasına neden oluyorlar. Bu, hemen anlaşılıyor. Kötü bir çay da Ak Parti Gençlik Kolları Facebook sayfasında gezinmek gibi bir şey.
Mekanlar zaten bu konuda çoğunlukla berbatlar. Mekanlar her konuda berbatlar.
Kadıköy’deki Gezi Cafe’yi bu anlamda beğeniyorum. Bir liraya çok iyi çaylar servis ediyorlar.
Sonuç olarak, aşığım kendisine.
