“Vavien” (2009)

Vavien (Yağmur Taylan, Durul Taylan) bana hep Blood Simple‘ı (Joel Coen, Kansız, 1984) çağrıştırıyordu. Filmin türüyle ilgili hep “kara-mizah” diye söz edildiği ve Blood Simple‘ın en iyi kara-mizahlardan biri olduğu için. Vavien‘in yönetmenlerinin kardeş oluşu da bir benzerlik konusuydu. Gerçi Blood Simple‘ın jeneriğinde Joel Coen yazar ama filmleri kardeşi Ethan Coen’le beraber yönettikleri bilinir. Sanırım ilke defa The Ladykillers‘da (Kadın Avcıları, 2004) ikisinin adı yönetmen olarak geçti. Bu konuyu fotoğraflı motoğraflı bir yazı konusu yapabilirim. Taylan biraderler de sinema dünyamızda böyle tanınıyorlar. Ayrıca filmde Coenlerin favori konusu, suçu yüzüne gözüne bulaştırmış (botching a crime) aptal karakter de mevcuttu. İşte bu yüzden film bana hep Blood Simple‘ı hatırlatırdı. İzlemeden önce çok iyi bir film olduğundan emin olduğum bir filmdi Vavien. Beni yanıltmadı da. Türklerin aksiyon ve korku çekemeyeceklerini; ancak iyi komedi ve dram çekebileceklerini söylemiştim. Tek başına komedide yine sorunlar var demiştim. Vavien de bildiğiniz üzere bir kara-komedi. Benim en sevdiğim türlerden biri. Üstüne bir de gerilim sosu ve taşra hayatı eklenince tadından yenmez oldu açıkçası. Başta Engin Günaydın olmak üzere bütün oyuncular olağanüstü iyi performans sergiliyorlar. O montofol oğlan rolü ne kadar başarılı öyle. İç Anadolu aksanı ne kadar da sırıtmıyor. Sadece bu bölgeye özgü melodisiyle “kardaş” kelimesi çok başarılı kullnılmış. İşlevsel küfürler ne kadar da yerinde. Kısacası çok emek verildiği her karesinden belli olan, pırıl pırıl bir film Vavien. Taylan biraderlerin ve Engin Günaydın’ın sinemamızda her daim var olmalarını diliyorum.