Yeni blog

Bir distopya filminde gibi hissettim kendimi şimdi. Karakter, uzun süre sonra geldiği gezegende hayat olup olmadığını anlamaya çalışmaktadır. Bir ses duyulur. Kediymiş. Sonra yer altına çekilmiş saçı sakalı birbirine karışmış direnişçiler ve yanlarında çocuk emziren kadınlar tuhaf bakışlarla karaktere bakmaya başlarlar. Buraya yazı yazınca kendimi böyle hissettim. Sen nereden çıktın demeyin şimdi bana. Bu bir “come back/geri dönüş” yazısı değildir. Stalin der ki “ölmüş olanla ilgilenmeyin doğanla ilgilenin ve bilin ki aslında hiçbir şey ölmez.”. Yeni bir çocuğum oldu.  Bu çocuk egemenlerin gözünde gayrı meşru, onu baştan belirteyim. boyunegme.blogspot.com  benim yeni blog. Bu sefer sinemayla sınırlamadım kendimi. İyi gidiyor. Tanısanız iyi çocuktur. Zaten o gaza gelme durumunu hissetmeseydim buraya not düşmezdim. “Banker Bilo” filminde İlyas Salman nasıl yetkiliye depodaki zeytinyağlarını kabak gibi gösterir ben de o şekilde gösteriyorum sizlere: Gelin, gelin. Aşağıda depo var…Hah, işte burası, depo. Hepsi burada. Blog burada, gelin gelin..